നിഴലുകള്‍പാട്ടുമൂളുമീയിടവഴികളില്‍
ചുമലിലാചുമലുരച്ചൊരു-
കുടയതിന്‍ കീഴില്‍ നടന്നൊരാക്കൂട്ടിന്നുമായവേ
അറിയാതെയോര്‍ത്തുതേങ്ങിഞാന്‍
അനുവാദമോടയാല്ലാതണഞ്ഞൊരാ
നാള്‍വഴി....
അതിതീവ്രമീദുഃഖമിന്നു-
ശരപഞ്ചരത്തിലമര്‍ന്നൊരുകുഞ്ഞു
കിളിപോലെയെന്‍മേനിതഴുകവേ
അറിയാതെതേങ്ങിഞാന്‍ നിന്നെയോര്‍-
ത്തെന്‍റെ പ്രിയതോഴനീവിട്ടകന്ന-
തറിയാതെപോയതേതു
പാപ പങ്കിന്‍റെ ബാക്കിപത്രമോ....
ജരാനരയിന്നെന്‍നേര്‍ക്കാര്‍ത്തട്ടഹാസങ്ങളാല്‍
ഒരുക്രുദ്ധശാപസംഹാരരൂപമാര്‍ന്നണയവേ
ജനിതേടയാണന്‍റെ നീറുമോര്‍മ്മകള്‍
നിന്‍ ചിരിയൊന്നുകണ്ടു-
ശാപമോക്ഷമേകിവാഴുവാന്‍
ഇനിയും വരാവര്‍ഷരാവുകള്‍ക്കപ്പുറം
തിരികെട്ടീര്‍പ്പതന്മാത്രപുല്‍കിയോര-
അസ്തിത്തറയിലെചിരാതിലല്പം
നിറം മാഞ്ഞുനീറും നോവും നുറുങ്ങോര്‍മ്മയും....
തിരിയിട്ടുകത്തിച്ചുരണ്ടിറ്റുകണ്ണുനീര്‍കൊണ്ടുനിന്നേ
തഴുകണമീജന്മഭാണ്ഡമൊന്നിറക്കണം
ആതുതീര്‍ത്തകുളിരില്‍ മയങ്ങണം
എനിക്കതിവേഗമെത്തണംനിന്‍
തേളൊട്ടിയിനിയുംചുവടുകള്‍താണ്ടുവാന്‍
പ്രിയതോഴഞാനുണ്ടുനിന്‍ചാരെയായ്
എന്‍തോളുചേര്‍ത്തുനിന്‍ കൂട്ടിനുണ്ട്
ഇനിമാത്രകള്‍മാത്രമാണുനാംതമ്മിലീ-
യകലങ്ങള്‍ മായുവാന്‍ ക്ഷണമാത്രയും
വരികയായ് ഞാന്‍ നിന്‍റയരികിലുണ്ടിന്നുഞാന്‍
മരണമെനീഎനിക്കന്യനല്ല
അതിവേഗമെന്നയും കെണ്ടുനീപോകുകെന്‍
തോഴനോടൊത്തൊന്നുയാത്രപോകാന്‍
.........അഭിലാഷ്......
No comments:
Post a Comment