ആശ്വാസ സുഗന്ധമെനിക്കും നുകരണം.
വഴിപിഴച്ച ചിന്തകളെ തിരിച്ചുപിടിച്ച്
അടികൊടുത്ത് മയപ്പെടുത്തീടണം.
വിരസമായ നിമിഷങ്ങളൊക്കെയും
സരസമായ നിമിഷങ്ങളാല്‍ കിഴിക്കണം.
അലസമായോരനുസരണയെ
കര്‍ക്കശക്കണിശമായട്ടടിച്ചമര്‍ത്തണം.
മധുരമല്ലാത്ത വാക്കുകളേ
മധുവിലിട്ടലുപ്പിച്ചെടുക്കണം.
ചിരിതരാത്തൊരാ ചുണ്ടിലേക്ക്
കളികളായിരം കുത്തിനിറക്കണം.
അറിവുമൂത്തയന്ധകാരം അല്പമറിവില്ലായ്മ
കടമെടുത്ത് പറപറത്തണം.
ഇരുളുവീണ മനസ്സിനുള്ളില്‍
അറിവുകൊണ്ടു തിരിതെളിക്കണം.
പറപറന്ന മാനസ്സങ്ങളേ
തളകിലുക്കിച്ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തണം.
മതിമറന്നു രാവുറങ്ങാന്‍ അഴികള്‍
കടന്നെത്തും നിലാവുകാണണം..
കിളകള്‍ മൂളുന്ന തൊടിയിലെത്തി
കുയിലിനീണത്തിനെതിരു പാടണം...
നിറനിലാവിലാ നിളയില്‍ മുങ്ങും
അബിളിക്കല കൈയ്യിലാക്കണം...
ഒളിമറഞ്ഞിരുന്നു കുറുകുറുകും...
ഇരുളിലണയുമാ ചിറകു കാണണം...
ഇനിയുമണയാ രാവുകാണാന്‍
ശിഥലമാമാ മലയിലെത്തണം...
അരളിപൂക്കുമാ മലര്‍മരത്തിന്‍റെ
നെറുകിലേറിയൊന്നാര്‍ത്തു കൂകണം...
മലമടക്കുകള്‍ തിരികെയെത്തിക്കേ
മതിമറന്നതിന്‍ ശ്രുതിയിലലിയണം
ഒരുകിനാവിന്നു അറുതിയായി
പകലുദിക്കെയാ പ്രകൃതി കാണണം...
അരുണവദനമാ പ്രകൃതി മുത്തുബോള്‍
അരുകിലെത്തിയാ മിഴിതുടക്കണം...
അവളുകാണുവാന്‍ പടികളേറിയാ
മൃദുലമോര്‍മ്മയായ് മനസ്സിലെത്തണം..
ഇനിയുമെഴുതുവാന്‍ വിരലിലെത്തനീ
ഇനിയുമെന്നിലെ ചിരിയതാകുനീ.....
........അഭിലാഷ്......
No comments:
Post a Comment