വൈധവ്യം പലരും പറഞ്ഞു മറന്ന ഈ യുഗത്തിലെ അപ്രസിദ്ധത.
പൊട്ടിവീണ താലിച്ചരടില് നെഞ്ചം തകര്ന്ന സ്ത്രീഹൃദയങ്ങള്... എന്റെ അമ്മപെങ്ങന്മാര്.
ഇഷ്ടവര്ണ്ണങ്ങളുടെ പട്ടുചേലകളില് നിന്ന് ശുഭ്രവസ്ത്രത്തിലേക്ക് പിടയുന്ന മനസ്സുമായ് യാത്രയായ ഉള്ളം തകര്ക്കുമോര്മ്മ.... എന്റെ അമ്മപെങ്ങന്മാര്.
ഒരുനിമിഷം കൊണ്ട് എല്ലാം നഷ്ടമാകുബോള് ഒന്നുച്ചത്തില് തേങ്ങാന് പോലുമാകാതെ വിധിക്കുമുബില് പകച്ചു നിന്ന എന് നിരാലബമോര്മ്മകള്... എന്റെ അമ്മപെങ്ങന്മാര്.
അനുശോചനങ്ങള് ഒരു വൃത്താകാരം പൂച്ചെണ്ടുകളായ് പ്രിയന്റെ നെഞ്ചിലമരുബോള് വിതുബിക്കരഞ്ഞ നിര്മ്മല മനസ്സിനുടമകള്... എന്റെ അമ്മപെങ്ങന്മാര്.
ഒരു പട്ടിനുള്ളില് പ്രിയന് മയങ്ങേ ഉടുചേലത്തുബില് ഉപ്പുരസം പകര്ന്നു കേണുവീണവര്... എന്റെ അമ്മപെങ്ങന്മാര്.
മാഞ്ഞ സിന്തൂരവര്ണ്ണം കണ്ണുകളില് നിന്ന് ചൊടികളിലെത്തിയപ്പോള് തേങ്ങല് പോലും അന്യനായ് മാറിയ വിധിയെ തോളേറ്റിയ ദൈന്യജന്മങ്ങള്... എന്റെ അമ്മപെങ്ങന്മാര്.
കാലങ്ങളിലേക്ക് മനസ്സ് കൂടുതല് ആഴ്ന്നിറങ്ങിയപ്പോള് , പ്രിയനൊരു കനലായ് എരിഞ്ഞപ്പോള് അതിനൊരു കൈത്താങ്ങായ് കൂട്ടുപോയ ജന്മങ്ങള്... എന്റെ അമ്മപെങ്ങന്മാര്.
വൈധവ്യം മാഞ്ഞ മണ്ണില് സ്നേഹം ഇന്നുമരിച്ചാല് നാളെ മുളക്കും. ഇന്ന് കാണാതാകുന്ന കാഴ്ച, എല്ലാ അര്ത്ഥത്തിലും നാം കാണാതെ പോകട്ടെ എന്നാശിക്കുന്ന കാഴ്ച. വൈധവ്യം മരിക്കട്ടെ സ്നേഹം മുളക്കട്ടെ ആ ഓര്മ്മകളില് ഇനിയെങ്കിലും അമ്മപെങ്ങന്മാര് എനിക്കില്ലാതാകട്ടെ...
.........അഭിലാഷ്.........
No comments:
Post a Comment