മുഴവനായും മറന്നിരിക്കുന്നു, നിണമുണങ്ങിയ കവിള്‍പാടുകളെ ചിരിചുരത്തുന്ന ചുണ്ടിനാല്‍ ജീവിതം വലിച്ചുണക്കിയിരിക്കുന്നു. ഇനി സന്തോഷങ്ങളുടെ കടന്നുകയറ്റമാണ്. ദുഖങ്ങളുടെ വേലിപ്പടര്‍പ്പുകളില്‍ പൂത്തുവിരിഞ്ഞ നീലയിദളുകളില്‍ വണ്ടിന്‍ കൂട്ടം കണക്ക് ആഗ്രഹങ്ങള്‍ മധുവുണ്ടു പാറുന്നു. വേനലിലും കുളിരിന്‍റെ അനുഭൂതി , ഭാസുരമായ ഭാവിയിലേക്ക് നനുത്ത പടവുകള്‍ വിരിച്ച് വെളിച്ചം പൊലിപ്പിച്ച വാതായനങ്ങള്‍. ഇരുണ്ട വര്‍ണ്ണങ്ങളെ കീറിമുറിച്ചുയര്‍ന്നു നില്‍ക്കും പ്രതീക്ഷയാം ലോക ജാലകം.
മഞ്ഞു വീണ വഴികളിലൊളിച്ച കുഞ്ഞുമാനസങ്ങള്‍ വീണ്ടും കണ്‍തുറക്കുന്നു. ശിഥിലമായ ഭൂതം പണിതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, ഒരിക്കലുപേക്ഷിച്ചതെല്ലാം വാരിയെടുത്ത് ഭാവിയിലേക്ക് പറന്നകലുന്നു. ഭാവിയില്‍ ഇനി വെണ്ണക്കല്‍ കൊട്ടാരങ്ങളുയരും, അവന്‍റെ കരവിരുതില്‍ മിഴിനിറയും. വാനില്‍ ഏഴുവര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ പേറി ആറുയുഗങ്ങളെത്തും, ആകാശക്കോണിലവ ഒരു സുന്തരവലയമായ് മാറി മരപ്പലകയില്‍ കരുക്കളെ നോക്കിയിരിക്കും, വരുന്ന ഭാവി കൃത്യമായ് കാതില്‍ മൊഴിയാന്‍. ഒരുയുഗം, അതിന് കൂട്ടിരുന്ന വട്ടന്‍ ചിന്തകള്‍, മുട്ടന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ എല്ലാം കൊഴിഞ്ഞില്ലാതാകയാണ്. ഇനി ഒരല്‍പ്പം ജീവിക്കണം. മാറ്റങ്ങളുടെ ചൂട് പറ്റിയല്ല, പ്രേമത്തിന്‍റെ ചൂരുപറ്റി.
.........അഭിലാഷ്........
No comments:
Post a Comment