ചടുലമാം വാക്കിനാല്‍ ഹൃദയം മുറിച്ചവള്‍
എന്‍റെ ചിരിയും മറച്ചുള്ളില്‍ കണ്ണീര്‍ നിറച്ചവള്‍
ഇനിയെന്തുവേണമെന്നെന്‍റെ ഉള്ളിലൊരു
നോവിന്‍റെ താണ്ഡവനടനം പടര്‍ത്തിയോള്‍
മറുകരപറ്റാത്ത വള്ളം കണക്കെന്‍റെ
പ്രജ്ഞയില്‍ അര്‍ബുദച്ചുഴിയായ് നിറഞ്ഞവള്‍
ഒരുയുഗം കാത്തൊരെന്‍ സ്നേഹവും സ്വപ്നവും
വികലമാം ജീവിതക്കോലമായ് എഴുതിയോള്‍
അറിയാതെ ഞാന്‍ നെയ്ത സ്വപ്നങ്ങളൊക്കയും
മറവിതന്‍ തൂച്ചുളയില്‍ വച്ചെരിച്ചവള്‍
ഇനിയുള്ള ജീവിതം വഴിമുട്ടിനില്‍ക്കുന്ന-
തറിയുന്ന കണ്ണിലൊരുനീരായ് നിറഞ്ഞവള്‍
ഞാനെന്നകോമരക്കോലത്തിനുള്ളിലൊരു
ഭ്രാന്തിന്‍റെ ബീജങ്ങളിട്ടുമറഞ്ഞവള്‍
വാഴുമീ ജീവിതം മരവിച്ച നാളയില്‍
വാക്കുകള്‍ക്കര്‍ത്ഥങ്ങളില്ലാത്ത നിമിഷമായ്
ജീവന്‍റെ പാതിയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടപുണ്യമൊരു
പാപമായ് മാറിയെന്‍ ജീവിതം തീര്‍ക്കവേ
ഓര്‍ക്കുന്നു ഞാനിന്നു പിന്നിട്ട പാതകള്‍
എവിടെപ്പിഴച്ചതില്‍ ചുവടുകള്‍ തേടുവാന്‍
ഓര്‍മ്മയ് മാറുമാ കാലത്തിലേക്കെത്തി
താമസം തുടരണം വാഴ്‌വിനെ തീര്‍ക്കണം
...........അഭിലാഷ്.........
No comments:
Post a Comment