ഒരു നാള് പറയാന് മറന്നൊരീ വരികള്
വിറവാര്ന്ന ചുണ്ടകള് കണ്ടെടുത്തു
വിരലിലേക്കതിനെ മധുരമായൊഴുക്കി
കടലാസുതുബിലൊരു കവിത രചിച്ചു
ഇടതൂര്ന്നുപെയ്തൊരാ ഓര്മ്മമഴയില്
മുഖചിത്ര സൗധങ്ങള് മിന്നിമറഞ്ഞു
ഈണമായെത്തി എന്നെത്തഴുകുബോള്
ഈറനണിഞ്ഞൊരെന് മിഴികള്
ഒരുമാത്ര ഞാനെന്റെ മിഴിനീര് തുടക്കുബോള-
റിയാതെ കവിതയില് മിഴിനീര് അലിഞ്ഞു.
തൊടുകുറി ചാര്ത്തുമാ വിരലിനാല്
ഒപ്പിഞ്ഞാന് മറവിയിലോടിയൊളിക്കും
എന്റെ മനസ്സിമായോടിയൊളിക്കും...
ഇരുളില് ഇരിക്കും മിഴിനീര് തൂടക്കും
സ്വപ്നത്തിന് തേരുമായ് തിരികെയണയും..
മയില്പ്പീലിതുണ്ടൊന്നു മഷിയതില് മുക്കി-
വിരലിന്നൊഴുക്കിന്നു പുതുജീവനേകും
കിനാവിന് തേരിനെ കോറി ഞാന് വയ്ക്കും
ആത്മദാഹങ്ങളെ പങ്കിട്ടു നല്കും
ഒരു രാവുപുലരും ഇരുളിന്റെ മുന്നില്
അതിലേക്കകലുന്ന പക്ഷി! ഞാന്...
അകലങ്ങള് താണ്ടുന്ന പക്ഷി
നിന് ഓര്മ്മയുണരുമാകുന്നിന്റ മേട്ടില്
ഓര്മ്മകള് ചികയുന്ന പക്ഷി! നിന്നെ!
ഓര്ത്തുപറക്കുന്ന പക്ഷി...
കൊത്തിപ്പെറുക്കിയാ ഓര്മ്മകള് മൊത്തമായ്
കുത്തിയൊഴുക്കിയെന് വിരലില്
നിറമുള്ള കവിതകള് വിരിയാന്
നിന് നിര്മ്മല രൂപത്തെയോര്ക്കാന്
മഴപോലെ പൊഴിയും മഞ്ഞിന്റെ നിറമായ്
വിരിലിലേക്കലിയുന്നതറിയും! എന്..
കവിതയില് ശിശിരമായ് പടരും
ഒരു പൂവുവിരിയുന്ന നൈര്മ്മല്യമായെന്
മനസ്സിലും കുളിരാര്ന്നു പടരും
ചുണ്ടുകള് മൂളാന് കൊതിക്കും....
ഞാനെന്നുമലിയും നിന് ഓര്മ്മ മഴയില്
ശിശിരമായ് നീനിന്ന മനവും ഞാന്
സ്നേഹിച്ചിപോയൊരാ കനവും....
.......അഭിലാഷ്.......
വിറവാര്ന്ന ചുണ്ടകള് കണ്ടെടുത്തു
വിരലിലേക്കതിനെ മധുരമായൊഴുക്കി
കടലാസുതുബിലൊരു കവിത രചിച്ചു
ഇടതൂര്ന്നുപെയ്തൊരാ ഓര്മ്മമഴയില്
മുഖചിത്ര സൗധങ്ങള് മിന്നിമറഞ്ഞു
ഈണമായെത്തി എന്നെത്തഴുകുബോള്
ഈറനണിഞ്ഞൊരെന് മിഴികള്
ഒരുമാത്ര ഞാനെന്റെ മിഴിനീര് തുടക്കുബോള-
റിയാതെ കവിതയില് മിഴിനീര് അലിഞ്ഞു.
തൊടുകുറി ചാര്ത്തുമാ വിരലിനാല്
ഒപ്പിഞ്ഞാന് മറവിയിലോടിയൊളിക്കും
എന്റെ മനസ്സിമായോടിയൊളിക്കും...
ഇരുളില് ഇരിക്കും മിഴിനീര് തൂടക്കും
സ്വപ്നത്തിന് തേരുമായ് തിരികെയണയും..
മയില്പ്പീലിതുണ്ടൊന്നു മഷിയതില് മുക്കി-
വിരലിന്നൊഴുക്കിന്നു പുതുജീവനേകും
കിനാവിന് തേരിനെ കോറി ഞാന് വയ്ക്കും
ആത്മദാഹങ്ങളെ പങ്കിട്ടു നല്കും
ഒരു രാവുപുലരും ഇരുളിന്റെ മുന്നില്
അതിലേക്കകലുന്ന പക്ഷി! ഞാന്...
അകലങ്ങള് താണ്ടുന്ന പക്ഷി
നിന് ഓര്മ്മയുണരുമാകുന്നിന്റ മേട്ടില്
ഓര്മ്മകള് ചികയുന്ന പക്ഷി! നിന്നെ!
ഓര്ത്തുപറക്കുന്ന പക്ഷി...
കൊത്തിപ്പെറുക്കിയാ ഓര്മ്മകള് മൊത്തമായ്
കുത്തിയൊഴുക്കിയെന് വിരലില്
നിറമുള്ള കവിതകള് വിരിയാന്
നിന് നിര്മ്മല രൂപത്തെയോര്ക്കാന്
മഴപോലെ പൊഴിയും മഞ്ഞിന്റെ നിറമായ്
വിരിലിലേക്കലിയുന്നതറിയും! എന്..
കവിതയില് ശിശിരമായ് പടരും
ഒരു പൂവുവിരിയുന്ന നൈര്മ്മല്യമായെന്
മനസ്സിലും കുളിരാര്ന്നു പടരും
ചുണ്ടുകള് മൂളാന് കൊതിക്കും....
ഞാനെന്നുമലിയും നിന് ഓര്മ്മ മഴയില്
ശിശിരമായ് നീനിന്ന മനവും ഞാന്
സ്നേഹിച്ചിപോയൊരാ കനവും....
.......അഭിലാഷ്.......
No comments:
Post a Comment