Monday, October 27, 2014

മരണമേ വരിക

മരണമേയൊരുമാത്ര പടിവാതില്‍ മുട്ടിനീ
പദതാളമില്ലാതെയെന്‍ അരികേയണയുക
ഇരുളിന്‍റെ മറവിലീയുലകം ശയിക്കുബോള്‍
ഒരു കുഞ്ഞു തഴുകലാല്‍ എന്നെയുറക്കനീ
അനുവാദമേകയെന്‍ സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
അതുമായി നിന്‍ കൂടെയാത്രതുടരുവാന്‍
അധികമില്ലധികമില്ലൊന്നുമേബാക്കിയീ
ഓര്‍മ്മകള്‍ മങ്ങുന്ന മനസ്സിലും ചോദ്യമായ്

ഉടല്‍ നിന്നു തേങ്ങുബോള്‍ യാത്രചോദിപ്പാനായ്
ഒരുമാത്രയേകണേ അവന്‍ നേര്‍ക്ക് നോക്കിടാന്‍
നെടുവീര്‍പ്പൊഴിച്ചിട്ടതിലൊരു ചുബനം
അതുമാത്രമതുമാത്രം അനുവിദിച്ചീടുക
ഒരു നോക്കു കാണുവാന്‍ ഒരുവറ്റുകൈയ്യേന്തി
കൂടപ്പിറപ്പുകള്‍ കൂട്ടമായ് എത്തുബോള്‍
തെക്കിനിക്കോണിലെ ഓടിന്‍ മുകളിലായ്
ചാത്തമുണ്ണാനൊരു കാക്കയായ് മാറ്റണേ
അതുമാത്രമതുമാത്രമനുവദിച്ചീടുക
അകലുന്നതിന്‍ മുന്‍പ് ദേഹത്തിനേകിടാന്‍
മരണമേയൊരുമാത്ര പടിവാതില്‍ മുട്ടിനീ
പദതാളമില്ലാതെയരികെയണയുക....

...........അഭിലാഷ്............

No comments:

Post a Comment